Γιατί να λήψει το τραγούδι....
Του Μπάρμπα Γιάννη Ανέβηκα στην πλαγιά στην άκρη της πόλης..όπου τα δένδρα και δενδράκια ...άφηναν άνοιγμα στον ανηφορικό δρόμο..να σκαρφαλώνει...και να παίρνει μαζί του έκδηλη τη χαρά σου ,και της λοιπής συντροφιάς μας ,συνεπιβαίνοντες σε απαστράπτον , ασημί..αυτοκίνητο. Ανάμεσα στους ανηφορικούς ίσκιους...συναπάντημα έκπληξης ...με τρεχούμενα νερά ...που περνούν..ξεπλύνουν ..την άσφαλτο..και συνεχίζουν...το βιαστικό ταξείδι , προς τα κάτω.... Εμείς ανεβαίνουμε...και ξεστομίζουμε χαρούμενες ατάκες....συνακόλουθο συναίσθημα χαλαρής... διάθεσης..καταμεσής της Άνοιξης... Λίγο πιο πάνω σε ένα ξέφωτο με πανοραμική θέα ζητώ να σταματήσουμε...! Στέκομαι στο πεζούλι...κάποιας άκρης, να θαυμάσω τα παράξενα ...! Θέλω να δω αυτήν την πόλη ...ημέρα Πασχαλιάς από ψηλά ...!..ανάμεσα από τις στέγες...τα καλντερίμια ...και τους τρούλους των Εκκλησιών...που ξεχωρίζουν...!!! Στήλες λευκού καπνού...εδώ κι εκεί...ανάμ