ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ - ΑΙ ΓΕΝΕΑΙ ΠΑΣΑΙ
,http://www.youtube.com/watch?v=oD659OZtRIs <----
- Κάποιος από την παρέα έριξε την ιδέα εκείνο το βράδυ της
Μεγάλης
Παρασκευής...ενώ ετοιμαζόμασταν να πάμε στην Εκκλησία॥ - -Πάμε στο
Μοναστήρι του
Αη Νικόλα.....παιδιά? Ωραία ιδέα δεν έχω πάει λέει η Βάσω
...Είναι απόψε μεγάλη
η κατάνυξη...η νύκτα πολύ γλυκειά...κάτι με τραβάει॥τι
λέτε βρε παιδιά ΄Πάμε॥?
Ο Θανάσης βρεθηκε στο τιμόνι..μιζάρει και
αναβοσβήνει τα φώτα...η συντροφιά το
αποφάσισε। Τα αυτοκίνητα ανηφορίζουν το
μυροβόλο δάσος...τα προσωπα όλων σε
λίγο, μέσα από το τρεμάμενο φώς των
κεριών,της μικρής εκκλησούλας του Αγίου, θα
αντικρύσουν στον επιτάφιο το
ανθοστόλιστο,νεκρικό προσωπο εκείνου που
θυσιάστηκε,για να εξαγνίσει την
συγνώμη μας...να απαλύνει το θυμό και τις
αμφιβολίες μας... Εχουμε την
ανάγκη σου και σήμερα Επαναστάτη Χριστέ... Συ που
δεν
χαρίστηκες..μηδέ..στους άπληστους του κέρδους....μήδε στον Φαρισαισμό και
την υποκρισία... Αρχέγονα πάθη ανθρώπινα...που με παραβολές και απλοικά
λόγια
συγκινούσες τους περίεργους, τους δύσπιστους και λύτρωνες με την
ελπίδα τους
καταπιεσμενους... Αυτό το μικρό κερί εναποθέτω στο μανουάλι
σου...μικρό
Μοναστηράκι μου..και πέρνω θέση στην ανθρώπινη αλυσίδα που
ανηφορίζει την
ακολουθία συνοδείας του Επιταφίου,μαζί και η παρέα ....επάνω
μέχρι τον Μεγάλο
ξύλινο Σταυρό στο ύψωμα.... Αι Γεννέαι Πάσαι...Ψάλλει η
παλλόμενη φωνή..όλων
μας। Τα κεριά φωτοβολούν και καταδείχνουν την συγκίνηση
στα πρόσωπά μας...
Σπάνια είχα να ζήσω τόση κατάνυξη,να δώ πόσο μεγαλείο
κρύβει η αποψινή νύχτα...
Πόσο...αρέσει απόψε το άρωμα του Μοσχολίβανου...
στη χάρη σου.... Γίνεται
υπόσχεση του Χρόνου νάμαστε πάλι..εδώ...στην μικρή
αυλή σου Άγιε
Νικόλα.....γείτονα...!!!
