Τα στολίδια του Έλατου και τα παιδικά μάτια..

Ανοίγουμε  μία παρένθεση στις δημοσιέσεις μας , για να δώσουμε ένα τόνο χαράς ,..ένα τόνο ελπίδας, στους Αδύναμους κρίκους ,της μικρής  Πατρίδας μας...αυτές τις Γιορτινές ημέρες...
Έχουμε τόσα πολλά να πούμε...εμείς ..οι Blogers ....γιατί πολλοί από εμάς, μπορεί να μην διαθέτουμε μεγάλη οικονομική άνεση, να δώσουμε στα παιδιά, τους γέρους, τις πολύτεκνες  οικογένειες ,τους άνεργους και ανήμπορους συνανθρώπους μας...το άμεσο υλικό της βασικής τους  καθημερινής ανάγκης...αλλά  Μπορούμε όμως ...
  Να συντονίσουμε,να  ανοίξουμε διαύλους επικοινωνίας,να προβάλλουμε θέματα..και παραστάσεις που διεγείρουν την  ανθρώπινη αλληλεγγύη...γιατί πιστεύουμε ότι αυτή δεν έχει χαθεί...και γενικά να συ στρατευθούμε...με κάθε οπλισμό ..Αγάπης, και ευγενών κινήτρων...που θα " ανατάξουν " Ψυχές
   Ο Μπάρμπα  Γιάννης ο Ψαράς ...
     Στόλισε την Ψαροκαλύβα του  σε ένα πανέμορφο ακρογιάλι στη Σαλαμίνα....Έριξε ξύλα  στην  σόμπα ..και περιμένει από μικρούς και μεγάλους τα γράμματα, τις ευχές,και προσδοκίες για το Νέο χρόνο....διαθέτει για αυτό το σκοπό την  Σελίδα ..".Ο Φαροφύλακας της Σαλαμίνας" για σχόλια και απαντήσεις και αναρτήσεις  σχετικά με το  πάρα πάνω  θέμα.
 Επικοινωνήστε ...μαζί του στο   sargos56@yahoo.gr      η  μπείτε  στα σχόλια κειμένου ανάρτησης 
με την επιλογή   "άγνωστος" για δημοσίευση των σχολίων σας. 
Εγκαινιάζω λοιπόν με το γράμμα της μικρής Κατερίνας.....τα υπόλοιπα στο διπλανό "φαροφύλακα..".
      Χρόνια ..πολλά...με δύναμη και ...αγάπη...σε όλους!

Ω...!! ελατο.....μ,αρέσεις πως μ,αρέσεις.....!!! 

Μικρή μου...Κατερίνα...με ρωτάς...Πράγματι έχω ,ένα μεγάλο έλατο έξω από το σπίτι μου, κοντά στην  παραλία....Κάθε χρόνο...το στολίζω, με πολλές μικρές λαμπίτσες, και στην κορφή του έχω στολίσει ένα μεγάλο φωτεινό αστέρι...τελευταία μάλιστα,Μεγάλωσε τόσο πολύ που καλύπτει το πεζοδρόμιο και το μισό δρόμο.Κάθε χρόνο που με βλέπουν οι γείτονες να τοποθετώ την μεγάλη σκάλα,και να κρεμάω τα στολίδιαΜου...θυμίζουν ότι τους δίνει μεγάλη χαρά...και καταλαβαίνεις πόσο όμορφα νοιώθωΜα πιο πολύ...σαν έρχονται να μου πουν τα Κάλαντα...τα παιδιά...δεν ξεκολλούν τα ματάκια τουςαπό πάνω του ενώ κτυπούν τα τρίγωνα