Εύθυμα και σοβαρά Άφησα για λίγο την μαυρομύτα και είπα..... να ξ ανοιχτώ στο Πέλαγο.... Να βάλω σημάδι στην άκρη του ορίζοντα την γκριζοσκούρα...αχνοθώρητη ...βραχονησίδα...που μοιάζει με σωσίβιο ..στη μέση του ατέλειωτου πουθενά με το βαθύ μπλε .. και να αφεθώ στη μαγεία του ...καθώς ταράζεται...απ το λίκνισμα... τον παφλασμό..από..το αφρισμένο..πέρασμα της άσπρης ..Τρεχαντήρας μου....... Αρχαίγονη...διαίσθηση...ονειρική...!!! ..Νεράιδες ..και Σειρήνες...απ..τα παλιά κρατούν...και αναπαράγουν το τέμπο...και τον λυρισμό στη σκέψη..που αναζητά..διέξοδο..! Κι όλα ...αυτά ...μιά ζωγραφιά...σε .ενα ..καμβά....ένα...τοπίο...! Να ρίξω λίγες σαρδελίτσες...απ΄το κουβαδάκι... που επιπλέουν ...σκόρπια στο φίλο μου το Γλαρόνι ...τον...Πέτρο...που με έχει πάρει από πίσω...και ζητάει ...ψιλοκουβέντα... -...Καόυ...κάου...!! ..Και δώστου ... να ..βουτάει...με ένα ε...