Τα γέλια και τα...κλάματα...

Έυθυμα και σοβαρά                                     

                                                                          του Μπαρμπα ..Γιάννη 

Σας έχει τύχει..ποτέ  ...να γελάτε...χωρίς να το θέλετε...?...θα μου απαντήσετε...¨βεβαίως"...!

Εγώ...πρωτοτύπησα....έβαλα και τα κλάματα...συγχρόνως..!

Κατέβηκα στο Πολυτεχνείο στην επέτειο με ανάμεικτα συναισθήματα...

Είπα να  παρατηρήσω...τα  εκτός του χώρου ....και της αυλής του κτηρίου τεκταινόμενα...!..και παραλειπόμενα..αυτής της σύναξης...

Θυμήθηκα...τα Φλάμπουρα.....τους ήχους .. της προ δεκαετίας εποχής...τις διπλοπενιές.....καθώς θύμιζαν στην άσφαλτο της οδού Πατησίων τον αντίλαλο ..του τραγουδιού και της χαράς σε εκείνο το μεγάλο...ξέφρενο   εθνικό πανηγύρι.

Όλα τα φώτα...διάχυτα..φωτεινό κομπολόι...οι δρόμοι..ώσπου χανόταν το μάτι.στο βάθος.απ τα διάπλατα..ανοιχτά παράθυρα των σπιτιών...και τις μαρκίζες των  παρακείμενων  καταστημάτων..μέχρι εδώ στο κέντρο...άλλες εποχές...και διαφορετικές πινελιές στις εικόνες...

Αποκαλυπτικά..τότε.. τα χαμόγελα...και οι παρέες με.. χιούμορ και ελπίδα στο σεργιάνι.
 Οι διασταυρούμενες ματιές των φοιτητών...με διάθεση..για ελευθερία και δημοκρατία..που σε διαπερνούσαν.. σαν ήθελαν..αυθόρμητα .. κάτι να σου πουν...

Και εσύ το "έπαιρνες "συγκαταβατικά και ανταποκρινόσουν ..! 

Με ένα  νεύμα...σήκωνες..το πλαστικό σημαιάκι...και ανταπέδιδε  το ρεφρέν....

-Αυτό το χώμα ...είναι.. δικό τους και δικό μας....!!!.

Σκουπιδιάρης ο χρόνος...!

Μαζεύει...με το  σάρωθρο...τις σημαίες και τα...φλάμπουρα...

Περιορίζει...τα χαμόγελα...σκοτίζει τους δρόμους...τις άλλοτε πολυσύχναστες "γωνίες"...που συγγενεύουν με  άδειες βιτρίνες και ..προς ενοικίαση  καταστήματα...

Παρατηρώ τους ανθρώπους.....σκυθρωποί...ανέκφραστοι και νομίζω πως τρεκλίζουν...

Διαρθρωτικές αλλαγές...επιμένουν...πολλοί...στην Κυβέρνηση..μπαίνουμε στο 2014..

Λες..?...να τους πιάνει...το πρωινό  ψέκασμα...των αεροπλάνων..?
Στο...Αδιάφορο βλέμμα..τους..παραμένει κρυμμένη καλά  η ανησυχία τους.

 Σβήνει και το απόγευμα...Φθινόπωρο..συννεφιά .και υγρασία...καλοδέχονται το σκοτάδι..

   'Ίσως είναι η ώρα του καφέ... φάστ και ποδαράτος...με ένα Ευρώ...αναζητούμενος..επίμονα..σε κάποιο...Έβερεστ...στοχευμένης...ταχυφαγίας !..

Να εκεί..πέρα...στα μαζεμένα ... μπιχλιμπιδάτα φώτα...στο βάθος.του δρόμου....σκαμπό...τσιγάρα και περίσκεψη...

Το βρήκα βολικό να παραγγείλω..ένα σκέτο...κάθισα στο καθ..ύψος.....καρεκλάκι

Απέναντι μου..στο τραπεζάκι..ένας ταλαίπωρος..θέλει κουβέντα...και παίρνει το λόγο.

-Λατρεύω το Πολυτεχνείο.....αποφεύγω την Στουρνάρα..!

-Γιατί...κύριος...?

-Σημαδιακό το... όνομα..!!!.Τσακισμένος οικονομικά και .φορολογικά.και  μη...ενήμερος... γελάτε ..κύριε ?....εγώ ..ως πολίτης..παραμιλάω...!

-Το βλέπω..μου είστε Συμπαθής...!..κρατήστε την ψυχραιμία σας ...έρχονται κι άλλα..!

-Πουλιέται...και αυτό το...χώμα...?

-Και το χώμα...και το μάρμαρο και τα πετρέλαια...χρωστάμε ...άλλωστε...γιατί μαζί τα φάγαμε...!

-Πρώτη φορά σας βλέπω κύριε......συμφάγαμε σε ψαροταβέρνα,,,?

-Παλιά ..το συνηθίζαμε...!και φουσκώναμε ...μέχρι και τις σαλάτες,,θυμάσαι..?..τις  ονομάζαμε,,,"ξού"

Οι δανειστές κρατούσαν τεφτέρι....εκδικητικό....με τα χρωστούμενα...και το σφύριξαν χαιρέκακα... στον Πάγκαλο...οφ δι ρέκορντ ................................................................................................................................................................................

-Εχω να σας προτείνω μία λύση για το χρέος κύριε...!!!

-Ενδιαφέρον...τι προτείνετε....λοιπόν..?

-Να μαζέψουμε...τα ληξιπρόθεσμα...κόκκινα δάνεια...και να τα αποκλείσουμε από τα ξένα αρπακτικά .Φαν

-Πως θα γίνει αυτό...?

-Να τσοντάρουμε...όλα της Ελλάδος...τα..".. μπατήρια".'.από κοινού....τον πενιχρό μας όβολο...να κάνουμε..Ανώνυμη εταιρεία...αντιπερισπασμού...και εξαγοράς..των  δανείων αυτών..που απειλούν  να κλονίζουν την οικονομία μας....να βγούμε από το αδιέξοδο......

Έβαλα..τα γέλια....σηκώθηκα από το κάθισμα...και ..έκανα να απομακρυνθώ...

-Γιατί γελάτε ,,Κύριε...?

-Τίποτα..τίποτα...είπα συγχωρέστε με κάτι θυμήθηκα...!

Ο άνθρωπος με κοιτούσε περίεργα...Αλλού υπήρχε το λάθος...

Συνέχισα να απομακρύνομαι και να νοιώθω ...τον ίλιγγο μιας περίεργης διάθεσης..για κλάμα..που ανάβλυζε το ίδιο ασυγκράτητα..από μέσα μου.
Με  το βάρος ...μιας αντίθεσης που συμβόλιζε..καθυστερημένα.. την αγωνία  και το λόγο..για έγερση και εφαρμόσιμη αντίδραση ο απλός..και  αυτόκλητος συνομιλητής μου ... ανήσυχος..  Πολίτης.

Στουρναροκτυπημένος... τσακισμένος...και φορολογικά μη ενήμερος...με τον πιό απλοϊκό τρόπο...προσπάθησε να δώσει λύσεις...και ιδέες που καταφανώς τον ξεπερνούσαν ....

Είχαν όμως την ίδια αγωνία και τον φόβο...του μέσου Έλληνα ...κοινού παρονομαστή στην πολιτική πορεία....του σημερινού ..άγεσθαι...

Σε αυτό το απόμερο σκοτεινό δρόμο...της οδού Πατησίων λίγο πιο πέρα  από το Πολυτεχνείο...πήρα το μήνυμα μιας..ομόθυμης.. δυναμικής έγερσης..και αγωνίας για το Πολιτικό.. αύριο...αυτού του τόπου...πακέτο οργής..πεσκέσι..στους ισχυρούς σκεπτικιστές της Ευρώπης...που συζητούν παγωμένοι...!

Απόμακρα...άκουγα τις ιαχές και  τα συνθήματα...ομόηχα...στιγμιαία...των νέων..με έκδηλη εκείνη την παλιά... αισιόδοξη..απόχρωση της  δύναμης  ..και ελπίδας για ένα καλύτερο αύριο....στην Παιδεία..

Παραλλαγής παρόμοια..αισιοδοξίας γεύση....και αυτό αυτό το κλάμα.....όπως  αυτή που δοκίμασα..απολαμβάνοντας το στιγμιαίο.σκέτο .καφέ..σε εκείνα τα ψηλά σκαμπό...!