Σεργιάνι στην ... Εύβοια

                                          Λόγια ...και εικόνες...
                                                                                
                                                          ....       του Μπαρμπα Γιάννη

 Μέρες Αυγούστου...βρέθηκα προσκεκλημένος...στο εξοχικό σπίτι του Καπετάν Μιχάλη....
  Μην φανταστείτε...ότι μου ήλθε η διάθεση ..να συνεχίσω  με την γραφίδα μου...ότι άφησε στην άκρη ...ως περιττό  στο ομώνυμο έργο του ο "Αξέχαστος ..Κρητίκαρος"...που συγκίνησε διαχρονικά  το παγκόσμιο λογοτεχνικό κοινό, του.
 Κάθε άλλο μάλιστα......

Ένα τηλέφωνο έπεσε, από την Εύβοια.
-Φίλε σε περιμένω.. οπωσδήποτε...σε χρειάζομαι....και που...είσαι...Έχει καλούδια ο τόπος....
   Η αυλή ...κάτασπρη...φρεσκοασβεστωμένη ...και σαν....αρμονικό τοπίο αντίθεσης...ο πλούσιος ήσκιος της μουριάς...που ταίριαξε  τα βήματα με την κληματαριά...είναι πανέτοιμες ,  ντυμένες στα πράσινα και ανυπόμονες...να χορέψουν  με το πρώτο θρόισμα ...του  Μπάτη το επόμενο... αντικριστό...σιγανό .. λίκνισμα....
 Μου την είχε περιγράψει  ο Καπετάν Μιχάλης  και την είχα ζωγραφίσει στην Φαντασία μου....έλειπε η τελευταία πινελιά...και η εκπληκτική παρέα του... στο φανταστικό κάδρο μου....για να σύρω με τέμπερα.....επιγραμματικά τη λέξη..."Αγιόκαμπος"...!
-Υπάρχει και τσίπουρο..  τοπικό....!....
-Μην συνεχίζεις φίλε ...έρχομαι...με κέρδισες ...εσύ και ο ίσκιος σου..!!!
-Για τις φεγγαράδες...τι θέλεις να ακούσεις..?
-Τ'ιποτα ...ετοιμάζω βαλίτσες....θα συνεχίσουμε ...αύριο στο παραγάδι....από που έρχομαι...?
- Από Αρκίτσα....βγαίνεις απέναντι ...Αιδηψό και συνεχίζεις βόρεια....

  Φόρτωσα τα απαραίτητα στο αυτοκίνητο...και ...ένα.. οικογενειακό...παγούρι "Θερμός με κρύο νερό... για..να μας ξεδιψάσει, στην μεταμεσημβρινή  πορεία, αφότου ξεκινήσαμε... μαζί..με την συμβία μου.
Το Ηλιόγερμα...μας βρήκε αντικριστούς...σε εκείνη την αυλή να ανοίγουμε τις αγκαλιές  μας, και να πληθαίνουν τα χαμόγελα....αυτής της εκπληκτικής συνάντησης.

Την άλλη μέρα πρωί πρωί με τον φίλο μου..βρεθήκαμε στην προβλήτα του μικρού λιμανιού, και παρακολουθήσαμε τον βαρκάρη Μπάρμπα Κώστα, να ξεψαρίζει τα μανωμένα δίχτυα του ρίχνοντας τα λίγα μπαρμπουνάκια ...και λίγα διάφορα ,σε μία ψαροκασέλα.
-Πως πήγε....Μπαρμπα Κώστα...?
-Ψιλοπράγματα...απαντάει...προβληματισμένος.....ούτε..το πετρέλαιο...δεν βγήκε σήμερα

Λίγο...πιο πέρα...οι"Καλαμάδες" είχαν στήσει...τα καρτέρια τους...κατά μήκος...της προβλήτας..πλησιάσαμε...ρωτώντας ..τα τυπικά...!

-Τσιμπάει...?
-Κάτι γίνεται....μπαλαδάκια...έτσι για να περνάει ...η ώρα...!!!
-Και το τηγάνι.....???
-Πάντα...μοσχοβολάει φρέσκο πράμα...!
Φόρτωσα συναίσθημα και δύναμη...
-Φίλε ..Μιχαλιό απόψε ...ετοιμάζουμε τα παραγάδια...πάμε να αγοράσουμε μονοδόλι.
Συμφώνησε...χαμογελώντας ...σαν να διάβασε την σκέψη μου....και απάντησε με εκείνη την παράξενη βεβαιότητα που ταλαιπωρεί με θετική ενέργεια.....την φαντασία των ψαράδων
-Απόψε...θα πεθάνουμε τα Λιθρίνια ...και τους Σαργούς....!
 Ήθελα να έχω τέτοιες στιγμές πλάϊ μου ένα ..Παπαδιαμάντη ...ένα ..Καρκαβίτσα....για να ρωτήσω...πως θα αποτύπωναν αυτούς τους διαλόγους....με τίτλους..?......."Λόγια της προβλήτας...?....της ψαρόβαρκας...η των επίδοξων ψαράδων."......?
-Δεν κλείνω το θέμα...ο...Αγιόκαμπος...είναι ένα Τοπίο...να φωτογραφίζεις και να γράφεις ατέλειωτα...!..Ιδίως με τον Καπετάν Μιχάλη...δίπλα σου...!!!!