Σε αγαπώ Κρήτη..

  Της καρδιάς ...προσκυνήματα

              του Μπάρμπα Γιάννη     

                                                                           του Ψαρά

Πόσο μου έρχεται στο μυαλό.....εκείνος ...ο  Ανοιξιάτικος...ανάλαφρος ...αέρας ...της Κρήτης...

Πως θα ήθελα να βρεθώ στο λιμάνι του Πειραιά....πάνω σε ένα από εκείνα τα τεράστια  πλοία...τέρμα κατάστρωμα ...και να παρακολουθώ στην πλώρη....τις χονδρές αλυσίδες...της άγκυρας να βιράρουν....ρυθμικά ...και να κεντρίζουν  στην σκέψη....την πανηγυρική αναχώρηση....για ένα ακόμη ταξίδι...στο Νότο...

Θα μου λείψεις για λίγο Πειραιά μου .....Κερατσίνι μου .....Ολυμπιακέ μου...σας βλέπω...από εδώ ψηλά ....και σας κλειδώνω...σε αυτό το μικρό κουτάκι που παιχνιδίζει ...ασταμάτητα....!

Μα μόλις πατήσω...το χώμα της Λεβεντογέννας....θα βγάλω φωνή με  τα τραγούδια σας ...και σαν Πραματευτής ...του παλιού εκείνου καιρού...θα  σας.. τραγουδήσω  στα πάνω...χωριά.... μαζί με του Λυράρη το καλώς όρισμα...στους  κάτασπρους κήπους και τους  μοσχοβολιστους...μπαξέδες της....!!!

- Καλώς τους....να σας κεράσουμε μιά...Ράκα......!!!...Από που είστε....μωρέ...???

-Από τον Πειραιά ...Σύντεκνε...!!!

-Κι απ.....'έχει ...Ολυμπιακούς...κουζουλούς.....ο Πειραιάς....???

-Όσους...Κρητικούς...κι..... η ...Κρήτη.....μαθές....!!!!

-Κοίτα...πράμα...!!!....χα...χα....χα..!

Όλα συνωμοτούν ...να αρχίσει της  καρδιάς η περιπλάνηση  στο Ανοιξιάτικο  νυκτερινό δρομολόγιο...μέσα στο  πλοίο.

Έκδηλη η χαρά της νοσταλγίας....μου δίνει  ενέργεια να περιδιαβαίνω ασταμάτητα....στους διαδρόμους,,,,πότε στα πολύφωτα .. σαλόνια του....πότε...να περιεργάζομαι τις  καλοφροντισμένες...κουκέτες της καμπίνας μου....και πότε...να βγαίνω....ψηλά στην κουπαστή...να αλλάξω με τον αέρα της νύκτας....το σπασμένο κύμα...καθώς σκάει στα πλάγια και μου στέλνει...στο πρόσωπο ...αλμυρό συννεφάκι...!!!

Βραδιά Ανάστασης....σε λίγο....θα ψάλλει το Χριστός Ανέστη....!!

Στο μικρό εκκλησάκι του καραβιού ...αρχίζουν σιγά σιγά να μαζεύονται  οι πιστοί ...και ανάμεσα τους ο Παπάς......πλαισιωμένος από το πλήρωμα με πρώτο...νοικοκύρη... τον Καπετάνιο...του

Η απλότητα του χώρου...και η μεγαλοπρέπεια της στιγμής..καταγράφονται...με τις καλύτερες εικόνες...σε αυτό το γιορτινό ταξίδι...και αντικατροπτίζονται ...στα χαρούμενα πρόσωπα...των παρευρισκομένων..!

-Δεύτε...λάβετε φως.....!!!

Αφήνω για λίγο την μυσταγωγία...και περνώ τον διάδρομο που οδηγεί στο κατάστρωμα...΄θέλω να δω στην νύκτα...το πέλαγος....!!!..

Στο βάθος διακρίνω...τα φώτα .ενός άλλου ...επιβατικού  της γραμμής σε παράλληλη πορεία με τη δική μας...κι αυτό για την Κρήτη...!!

Περνάμε την Φαλκονέρα....το κύμα φτάνει λίγα μέτρα... κάτω από τα πόδια μου...πάντα ταραγμένο αυτό το μέρος....τόσο άγριο.....για να μην το ξεχνάς ποτέ....

Τα μεγάφωνα ....μεταδίδουν το αναστάσιμο μήνυμα....γυρίζω...μέσα...στο σαλόνι να ασπαστώ την οικογένεια μου...και τους ανθρώπους....να ευχηθώ...!

Δέκα δρασκελιές από την κουπαστή η Εκκλησία...

-Αληθώς...Ανέστη....!

Γλυκοχαράζει....το πλοίο γλιστρά ήσυχα...και πλησιάζει...τα Χανιά....!!!

Η Πόλη  ησυχάζει....δεν ξύπνησε ακόμη  για να με υποδεχθεί....! Μα σαν τη λούει ο Ήλιος......!!!

Πόσο θα ..ήθελα να κάνω σουλάτσο στο παλιό της λιμάνι....κι αν ήμουν τυχερός....να πιάσω κουβέντα ...με τους Βροντάτσηδες....και τους Φουρτουνάτσηδες...!!!

    Να  χαζολογήσω στους δρόμους...με τα μπιχλιμπίδια....στο Κολυμπάρι....και να επισκεφτώ την Ταβέρνα του Γεραιουδάκη.....όπου καλύτερη...γαλατόπιτα...σκαλτσούνιια...και υποδοχή....δεν μου είχε  στη ζωή μου ματαγίνει....!

  Να κοιμηθώ... στο ξενοδοχείο....με τον καλύτερο κήπο...με παραδοσιακό..μπαξέ...από τριαντάφυλλα στο Καστέλι....κι έπειτα να πιάσω την ανηφόρα...της...δυτικής παράκτιας...πορείας για την Παναγιά την Χρυσοσκαλήτισσα.

Κρήτη μου...με τις πιο όμορφες...ανθρώπινες φιγούρες....το δασύ μουστάκι...και το αυλακωτό μέτωπο του Ντελικανή...καθώς  χαμογελά......

Είναι το φολκλορικό κάλεσμα...ταχυδρομικής στάμπας προς  στους  Τουρίστες...του κόσμου, που μαγεύονται τη  Μεσογειακή...χάρη σου και ορκίζονται να ξανάρθουν....

 Γεύτηκα  την  θαυμάσια ψαρόσουπα...στην Άρβη...από τα χέρια...του Ψαρά...Μπάρμπα Κώστα...

-Μάντεψε....τι ψάρια ...σου έβρασα...μου λέει...!

-Πάντως το ένα είναι ...Κέφαλος ...του λέω...!!!...το άλλο...??..ότι και να είναι τέτοια...σούπα...δεν έχω ...άλλη για καλύτερη...Καπετάνιε...!

-Σάρπα...μου αποκρίνεται...!

-Σάρπα....??? ρωτάω έκπληκτος...!!!...κι είναι τόσο νόστιμη...??

-Εσύ στη Σαλαμίνα...με τι ψάρια την φτιάχνεις...???

Αλλάζω κουβέντα...η Σαλαμίνα πια ....είναι για την COSCO....και όχι για τα ψάρια....!!!

-Για την Κάνδανο από που θα πάω....?

-Από αυτό το δρόμο....!!!

Κι όμως...το νησί...σκιάζει  μερικές φορές κάτι θλιμμένο.....! αναρωτιέσαι γιατί οι παλαιοί Κρήτες φορούν μαύρα....

Σαν σύννεφο ολέθριο  πολέμου που πλανιέται κατά τόπους....έχει στιγματίσει η Ιστορία...το καταστροφικό  πέρασμα του...και τα ερείπια από  καμένα σπίτια  τόπους μαρτυρίου και θυσίας...με αναθήματα...και μνημεία..όπως η  Κανδανος..αιχμαλωτίζουν τη σκέψη σου...ενω κλείνεις το γόνυ... και προσκυνας από σεβασμό..και ευγνωμοσύνη για αυτούς που χάθηκαν.

Μα και στου εχθρού...το ησυχαστήριο...της συμφοράς...οι πλάκες...καλοζυγισμένες...με Γερμανική γραφή , απέριττες...με λίγους επισκέπτες...να αποθέτουν..λουλούδια...κι ένα στασίδι...πέτρινο...για να στεγάζει φωτογραφίες....στρατιωτών του καιρού...που δεν ξεχάσθηκε.

Κι όμως την Κρήτη  δεν τη μυριολογας....μα την τραγουδάς...!!!

Κάποιος μου είπε....

-Να πας από το Ρέθυμνο....κι απ εκεί για το Σπήλι...να πιεις...νερό..απ τα λιοντάρια...!!!

-Γιατί...θα μου περάσουν τα αρθριτικά,,,?

-Όχι,,,!!!....Θα.... νταυραντώσεις....!!!!

Ήπια τρία παγούρια....πέρα του ότι ήταν διουρητικό.....έτερον ουδέν...κάθε αξιοθέατο και κατούρημα,,,στο μεσοδιάστημα.......

Απορώ πως νταυραντώνουν αυτοί οι Άνθρωποι....εκτός αν εννοούν λάθος τη λέξη.....!!!

-Να ...πας...και από τα Μάταλα....!!!

-Δεν το παρέλειψα...έβρεξα ...τα πόδια μου ...στην παραλία...που γυρίστηκε η Ταινία με την Βλαχοπούλου τη συγχωρεμένη....!θυμήθηκα την σκηνή...που με στραμπουλιγμένο πόδι..'έψαχνε να βρει...κάποια γνωστή της ...και μέσα από τούφες μαλλιά γυρίζει...με  ναζιάρικο..προφίλ...να προβάλλει ... το πρόσωπο του Σακελλάριου....!!!...δύο...πλάνα....και από τα γέλια κρατάς την κοιλιά σου...!!!!...Μάστορες...της εικόνας στην εποχή τους...

Πήγα και στην Ιεράπετρα....φόρτωσα το αυτοκίνητο μπανάνες....ένα τεράστιο... κοτσάνι...πράσινες...!!!

-Κλείστες σε ναύλον...καλά  και βάλε .ένα μήλο ...μου λέει...κάποιος...θα ωριμάσουν ...αμέσως...

Πήγα στο Φοινικόδασος...πέρασα τη Σητεία...έφτασα...Ελούντα....

Όλοι κρατούσαν φωτογραφικές μηχανές κι έβγαζαν πόζες...εγώ στο σεργιάνι...θαύμαζα κι επιδοκίμαζα...Ξεφλουδίζοντας...και τρώγοντας μπανάνες....!!!

Κι...απέ...άρχισε να ξυπνάει το λιοντάρι μέσα μου....!!!...Ένα από τα δώδεκα ...που είχε στη σειρά το Σπήλι....!!!

Βρυχήθηκα ...κι έδειξα τα δόντια στη Συμβία μου....!!!

-Θα σε ...δαμάσω...μου απ εκρίθη...που θα μου πας...!!!..Πάμε πρώτα να βρούμε .ένα καλό Εστιατόριο...να φάμε ..κανένα γεμιστό..και ψαράκι...!!!

Κρήτη του Ήλιου....Κρήτη του δειλινού...και του Έρωτα...της...Μαντινάδας...κι όπου σπαθίσει...η ματιά...δεν φτιάχνουν...γιατροσόφια...!!!

Πως θα ήθελα ...και πάλι στα στερνά..μου...να πατήσω την σιδερένια σκάλα του πλοίου....!

Πως θα ήθελα...να δω και πάλι τη ..βαριά καδένα...της πλώρης...αργά.να μαζεύει ..με μπάσο..ήχο..την άγκυρα...για ένα ακόμη ταξίδι...

Ένα τριαντάφυλλο ... και  μιας  υπόσχεσης ευχή.....στο πέτο του...Μάη...που μου ...χαμογελάει...για το νησί που αγάπησα....!!!