Μοναχή το δρόμο επήρες,
Εξανάλθες μοναχή
Δεν είν’ εύκολες οι θύρες,
Εάν η χρεία τες κουρταλή......................................................
Δεν έχουμε συναντηθεί ποτέ...μα όταν σε χρειαστώ, σε νοιώθω δίπλα μου.!
Σε βλέπω στα μάτια κάποιου άλλου...όταν θες να με πείσεις..ότι δεν ήλθε δα και το τέλος.
Σε αναζητώ στα χωράφια τα καλντερίμια με τις κάτασπρες πεζούλες, κι εσύ κυματίζεις αγέρωχη
δίπλα στο καμπαναριό για να με κάνεις να σηκώσω τα μάτια να σε ξεχωρίσω από το μπλε του ουρανού
Σου ψιθυρίζω ... <<Πατρίδα..>> κι εσύ πάλλεσαι με ψαλμούς..Βυζαντινούς .λικνίζεσαι..όπως το στάχυ
στον αέρα...
Σε λέω σημαία...στυλώνω το βλέμμα....ορθώνω το κορμί σε στάση προσοχής,
κι εσύ περνάς δίπλα μου σαν μικρό Αιγιοπελαγίτικο πανηγυράκι..
.και ψιθυρίζεις...σιγαλά κι απρόσμενα...
-<<Είμαι η Πατρίδα σου..>>!
Πως να σε φανταστώ σε χαλεπούς καιρούς, δυστυχισμένη να κτυπάς ξένες πόρτες...και να γυρίζεις
άπραγη αβοήθητη χωρίς να συγκινείται κανείς για το δράμα σου.
Εκεί που νομίζω πως λυπάται η ψυχή μου...ένα γιαταγάνι υψώνεται από κάποιο ανάχωμα της Ιστορίας
και σταματάει το μοιρολόι καθώς σου δείχνει τον δρόμο της λύτρωσης..
Λευτεριά το λένε οι Ποιητές...καθώς ραντίζουν με μύρο τις λέξεις.
Έχεις περάσει πολλά βάσανα Δόλια...και δεν μπορούν τώρα πια οι Κουτόφραγκοι να σε ξεγελάσουν...!
Σου έβαλαν ...συρματοπλέγματα...να σε φοβίσουν τάχα...λες και ποτέ τα χρειάστηκες....
κι έφυγαν έχουν κρυφτεί ανήμποροι να προβλέψουν τι θα συμβεί με το απρόσμενο...που κουβαλάς
Ζαβολιές ...στους κανόνες ηθικής ...κι ας τους....ξεφωνίζουν οι Διανοούμενοι..
Έτσι κάνουν τα παιδιά...που τους χαρίζουν παιχνίδια...Στρατιωτάκια στον πόλεμο
σπαρμένα σε ένα δωμάτιο...δεν σηκώνουν ποτέ τα πεσμένα ..παρά μόνο όταν θέλουν κάποια άλλα
να πυροβολήσουν.
Τώρα σε ψάχνω....νομίζω πως είσαι εδώ γύρω .
Θέλω να φωνάξω δυνατά Ελλάδα και να δακρύσω, μα νοιώθω τι θα μου πεις να μην με πνίξει ο κόμπος.
-<<Είμαι παντού, κρατώ το δράμα....της αδικίας σας θέλω τώρα όλους...και δίπλα μου....!!!
Σύρε και βρες τους να είναι πολλοί..!!
Και τους άλλους...πέρα απ τα συρματοπλέγματα...και τα σύνορα...!!!>>.!!!
Μπαρμπα Γιάννης
