.. ὀρθοτομοῦντα τὸν λόγον τῆς ἀληθείας. ....

 " ..Σπούδασον σεαυτὸν δόκιμον παραστῆσαι τῷ Θεῷ, ἐργάτην ἀνεπαίσχυντον,   ὀρθοτομοῦντα τὸν λόγον τῆς ἀληθείας..." 

...................................................................................... Ζούμε   σήμερα... τις  ταραγμένες ημέρες εκείνες, ως οι   παρόμοιες  της   Παλαιάς Ιερουσαλήμ.

Κουρασμένοι, εξουθενωμένοι οι Παγκόσμιοι κυρίαρχοι της εξουσίας στην αναζήτηση νέων πόρων,  όπου συναρτούν  σε αριθμούς, και  μετακυλίονται  μοιραίως στην...στατιστική  της αριθμολαγνείας, και την χρηματιστηριακή λογική.

Δύναμη τους είναι τα όπλα..και ο τρόμος της χρήσης  αυτών.
Αδυναμία τους...ο τρόπος σκέψης τους...που δεν διαφέρει  σε πλεονεκτήματα και ελαττώματα από αυτή των εξουσιασμένων.

Κ ι ο λόγος απλός..αλλά μοιάζει  απροσπέλαστος !... 

Και οι μεν,  και οι δε,  είναι άνθρωποι...φτιαγμένοι  στον ίδιο κύκλο ζωής, με παρόμοια υλικά...και την αυτήν συνταγή.

Διαφορά...ιδεολογική... προκύπτει  ίσως.. και αναγκαία ..με επαναστάσεις  και έκτοτε διαχρονικά  για την ανάληψη νομή και διαχείριση   της εξουσίας.
Την λογική και τους κανόνες που την διέπουν...κατά καιρούς..στα  τα γεωγραφικά μήκη και πλάτη... προς χάριν της  ,  και όπως ασκείται.
Εκεί και όπου διαφαίνεται  κόπωση,  αδυναμία σύλληψης,του τελικού σκοπού  παρατηρείται ακραιφνώς δεδηλωμένη η Πολιτική αδικία..και προφανώς το παράλογο της βίας και του εξαναγκασμού..
Δημιουργείται από αυτόν τον ίδιο κύκλο ζωής, το "ισόρροπο , λελογισμένο , το δίκαιον και φωτεινον , που χρήζει παραδείγματος...δηλαδή... προσέγγιση  στο θαύμα.
Ομιλούντες ...για θαύμα...εστιάζουμε στον Άνθρωπο ..αφού στη φύση...τα θαύματα είναι πολλά και τις περισσότερες των περιπτώσεων ανεξήγητα. 
Αυτή η αέναη συν αντίληψη...των Φυλών,που αναγεννά  και  καθορίζει θρησκείες  πλείστες όσες διαφορετικού χαρακτήρα  και   τελετουργικού περιεχομένου  επί της Γής .
Αλλά οι εντολές, η βούληση και το θέλημα..εκ πηγάζουν  από ένα και μοναδικό...ον παραδοχής της  εξουσίας...! 
Τον Θεόν.!

"Θεία βουλήσει" και κατ εξ αίρεσιν παρέχει και προς αυτόν τον Άνθρωπο     .."διαλεκτικού μνήμης " ύπαρξης θαυμαστής αρμονίας... ωφελιμότερο   του  νοηματικού  κύκλου της  ζωής  του.
Αυτό το μέσο ταχείας  απόκρισης  δια της  προσευχής και αποκαλούμενο ..συνείδηση..πολλαπλώς και ελευθέρως  κινούμενη...έτσι ώστε πολλές φορές να "αγγίζει" το θαύμα..και να του προσδίδει  την αίγλη της δύναμης και της  Αγάπης!
....................................................................................

.......................................

Τάραξαν τα ύδατα...οι Τρεις Ιεράρχες της Χριστιανοσύνης...και καταλαβαίνουμε...πως ξεβόλεψαν από την θέση τους, πλείστους όσους δομούν Ταμπούρια μάχης..και κρύπτες Ασφαλείας.!

Ήγειραν αγγελίαν  συνείδησης ανθρωπιάς αλληλεγγύης ..προς τους κατατρεγμένους πρόσφυγες που αναζητούν καταφύγιο.

Σε άλλους καιρούς θα μπορούσαν  αυτοί οι κατατρεγμένοι να σπάνε λίθους σε λατομείο ,αλυσοδεμένοι, με το στίγμα του ηττημένου..και επομένως δούλου.

Δίκαιο και αυτό..! Πειστήριο της Ιστορίας..!

Κι όμως ...σε αυτό το κολαστήριο...κατέβηκε ο Ναζωραίος....αντιπαρήλθε..κήρυξε...τον λόγο της Αγάπης,την επανάσταση στο φθαρμένο εξουσιαστικό κατεστημένο,και αποκωδικοποίησε  με παραβολές και παρεναίσεις το θεμιτό , το δίκαιο, αποκηρύσσοντας  το κάθε τι που προσβάλλει την πνευματική και ηθική αξιοπρέπεια του Ανθρώπου.

εκεί η παραβολική ανατροπή παραχωρεί τη θεση στο θαύμα  για να βρει μιμητές στον Κόσμο.

Πλένοντας και σφουγγίζοντας τα υποπόδια αυτών των βασανισμένων αδελφών, εγείρει την επαναστατική κλίμακα προσέγγισης...των μεγάλων αποστάσεων, μεταξύ των διανοουμένων  και διαφωνούντων.

Δεν χωρεί αμφιβολία ότι θα βρεθούν απολογούμενοι  στο πραιτόριο ενώπιον του Ποντίου Πιλάτου...παρισταμένου και επιφυλασσόμενου της ετυμηγορίας, με γυρισμένη την πλάτη.
Η Ιστορία επαναλαμβάνεται...!
Τα πρόσωπα αλλάζουν.!
Στην προκειμένη περίπτωση δεν περιορίζεται η αναφορά στο δράμα της ζωής του Ναζωραίου, ούτε  στις ικεσίες των Τριών Ιεραρχών της Χριστιανοσύνης.
Είναι επί τέλους σωστό και συνετό  να γυρίσει..και να δει κατάματα...αυτό που σήμερα όλη η οικουμένη αντικρίζει ως σύγχρονο Πραιτόριο στη  Νέα Ιερουσαλήμ...και καταθλίβεται δακρύζουσα  των ερειπίων του πολέμου...το απέραντο καραβάνι της προσφυγιάς, και των βασάνων ..
Πως άλλως..θα αποτρέψει  εκείνο το γοερό κλάμα του Προσφυγόπουλου που ζητούσε βοήθεια...η της απέλπιδος Μητέρας που φιλούσε την Σωτήρια ενδυμασία του Ποντιφικός..να της ..χαρίσει Ελευθερία ..Πορείας..?

Είθε το πεφωτισμένο της αρμονίας..να απαλείψει ..τις τελευταίες γραμμές της γραφίδος μου..προσδίδοντας το δικαιον  της χάριτος και Αγάπης  και ως θέλημα  Θεού..ταις ικεσίες...ημών...των αναξίων.!

Μπάρμπα Γιάννης