Τούτες τις ώρες λυπάμαι ...περισσότερο...
Τούτες τις ώρες λυπάμαι περισσότερο...οχι μόνον..γιατί γίνονται πολλά και σοβαρά...πράγματα ...μέσα στο Ελληνικό κοινοβούλιο,...απεχθή ..όσο...το επωδυνο οικονομικό βάρος, το ξεζούμισμα ,των ασθενεστέρων τάξεων,αλλά και των μεσαίων,το ξεπούλημα των Δημοσίων οργανισμών και επιχειρήσεων,...
...Λυπάμαι ...γιατί...στα επί μέρους ...άρθρα...του φορολογικού Νομοσχεδιου...ετοιμάζονται...πυρετωδώς φορομπηχτικά παραθυράκια που θα σκάνε στην καθημερινή ζωή μας, στις συναλλαγές,...και τις υποχρεώσεις...σαν εφιαλτικά "Ζόμπυ"για να κατακρυμνήζουν τα ελάχιστα ψυχικά αποθέματα...της επιχειρηματικής,επιστημονικής,εργασιακής,και γενικά ..κάθε πολιτικής ...πλεοναζουσας ενεργητικότητας....των πολιτών της ...Αρχαϊζουσας...και κατ εφημισμό πρώτης...Δημοκρατίας..του Κόσμου...στο κατώφλι του εικοστού πρώτου αιώνα.
Λυπάμαι ...να ακούω τον Πρωθυπουργό της χώρας...να συνομιλεί...με εντεταλμένους...υπαλλήλους διεθνώς θεσμοθετημένων...επενδυτικών...και κεφαλαιούχων...χρηματοπιστωτών...που τζογάρουν...για σίγουρα κέρδη από την δόλια αυτή Πατρίδα.....εκβιάζοντας ...περισσότερο και από τον Αρχαίο" Αρταξέρξη..."....που φαίνεται πλέον φειδωλός στις ταπεινωτικές του αξιώσεις...αφου συμβολικά ζητούσε μονο..... χώμα και νερό.
Εδώ που φτάσαμε θα πείς τι άλλο μπορεί να κάνει...
Αυτοί οι κύριοι...αφου κατηφείς επισκεφθηκαν το υπουργείο Οικονομικών...και κατέγραψαν..κάθε κωδικό δαπάνης..."αποστέρησαν...κάθε δυναμικό...στοιχείο...και επιχείρημα...αναθεώρησης...και παρέμβασης...από τους δήθεν αναξιόπιστους...κρατικούς αξιωματούχους....
Κτύπησαν... και μπλοκάρουν...την πλέον κεντρική...αιμοδοτική....αρτηρία του οιονομικού..."δένδρου" αφήνοντας ανοξαιμικό...και υποτασικό...κάθε..υποδεέστερο παρακλάδι...μέχρι και..τα τριχωειδή..της κεφαλής."αγγεία"!
Και το χειρότερο.... όταν κατέληξαν στο τέλμα των συνομηλιών και την κορύφωση...των επί μέρους απαράδεκτων απαιτήσεων..ο.Πρωθυπουργός ...ζήτησε συνάντηση για πολιτική ... και...ανωτάτου επιπέδου...παρέμβαση ...
Τότε...ομοθύμως...του υπεδήχθη να συνεχίσει να ..συνομιλεί με τους υπαλληλίσκους....της Τρόϊκα....και στο τέλος θα κρίνουν....τις αποφάσεις.
Σε αυτή την συμφορά....και την κατάπτωση της ξεφτύλας που συνεχίζεται ..με νεόυς επωνειδιστους εκβιασμούς..και αλλοπρόσαλες απαιτήσεις..με στόχο..τον κοινωνικό μαρασμό...είναι σχεδόν βέβαιο ότι κανένα...αντικαταθληπτικό μέτρο δεν θα ανατάξει...τον παραπαίοντα πολίτη...σε βάθος δεκαετιών.!
Λένε ότι ...ο Λαός θα το αντέξει ...θα το ξεπεράσει...οικονομική κατοχή...είναι..θα οργανωθούμε, θα οργανώσουμε αλληλέγγυο...πρώτυπο συμπεριφοράς και συλλογικά θα συνδράμουμε..για θεραπείες..παλαιών κοινωνικών πληγών.
Και όμως....ενώ..είναι αβάστακτα ...τα πάρα πάνω.....σε μεγεθος..απωλειας...και σε βάθος χρόνου...
Φέρουν νέο κτύπημα....ασυγκρίτως...δυνατότερο...και πλέον ύπουλο.
Εκείνο των έσω....εχθρών..! εκείνων...δυστυχώς που επέλεξαν τον χρόνο να αποδομήσουν κάθε ιδανικό ...που κρύβεται στην καρδιά, την σκέψη, και προσδοκία ..άυλες αξίες...που στηρίζουν φρόνημα και το ηθικό δικαίωμα της εθνικής υπερηφάνειας,και αξιοπρέπειας.
Τούτες τις στιγμές που οι σημαίες βγαίνουν από τα σεντούκια...να θυμίσουν στους αγύρτες...και Αργυρόνυτους...ότι υπάρχουμε...ότι τουλάχιστον παρελαύνουμε...χειροκροτούμε...χαμογελούμε
στα λάβαρα...που σημειολογούν.... σύμβολα...και πράξεις ηρωϊκές.
Ότι ενθυμουμεθα....εθνικές τραγωδίες...που ρήμαξαν τον τόπο μας....που μας εστειλαν μετανάστες, εξόριστους, και ...τελευταίους ασθμένοντες...συνομηλιτές...σε προσυμφωνημένα... και .τετελεσμένα στάτους....
Τούτες τις ώρες λυπάμαι περισσότερο...γιατί ψηφίσαμε αυτούς τους ανθρώπους.....το αξίζουμε σαν Έθνος...?...απο...τέτοιους Εφιάλτες ...περισσεύει ο...τόπος?
Κύριε...δήμαρχε των Σπέτσων ....δεν ξέρω αν χάρηκες... η όχι....με την επιστολή της ......
Αλλά μία χάρη σου ζητώ...και αν ήθελες...με την ταπεινότητα μου...ως απλός αναγνώστης..
Κάνε ....αυτό που δεν .........έκανε η Δασκάλα....στην εν λόγω Κυρία...στα μικράτα...της....!
Ξενάγησε την στο Πανέμορφο Νησί ...σας...!..Συνόδευσέ την στο σπίτι της Μπουμπουλίνας....να γνωρίσει....τον περιβάλλοντα χώρο...κείνου του καιρού.....να γνωρίσει...τις γκαβούρες... των ηώων,.
.... τα γράμματα... και τις προσταγές...που .έστελνε κατά καιρούς..η Ηρωϊδα ...Καπετάνισα...!
Και δώρησε της εκείνο το χρυσόδετο βιβλίο...που λαμβάνει κατά την αποχώρηση του ...κάθε ενθουσιασμένος εκλεκτός επισκέπτης ενθύμιο.., από την δράση...της και συμβολή στον Ιερό αγώνα....για να υπάρχει και να εισπράτει σήμερα εν λόγω .....απο το λογιστήριο της βουλής...τον όχι και τόσο...ευκαταφρόνητο...μισθό της.!
...και θύμισε της...ότι ...μία άλλη επίσης...Ηρωϊδα...του καιρού πλουσία....που υπέφερε πλείστες κακουχίες θυσιάζοντας τον εαυτό της και δωρίζοντας...όλη την πατρική.. περιουσία...της και...υπογράφουσα ανωνύμως...στην σύνταξη του παραχωρητηρίου"...ως κάποια που πάλεψε με όλη την ψυχή της για την σωτηρία του έθνους....
Αργότερα και προς έκπληξη όλων...μαθεύτηκε ότι ητο , η...Μαντώ Μαυρογέννους..!!
Αν αυτό το βλέμμα μπορεί να κοιτάξει ψηλά....ως πείθει η όψη της...ας κοιτάξει τα είδωλα...
Εσύ κι ..εμείς ...θα της χαμογελάσουμε....γιατί ...είμαστε..πάρα πολοί....αμέτρητοι..που δεν φανταζεσαι....τα όρια της Δημοκρατικής συνήδησης..... και της υπομονή μας...σε τετοια..."εσκεμένα..παρατράγουδα"!
Η «ΑΠΟΛΟΓΙΑ» ΤΗΣ Κ. ΡΕΠΟΥΣΗ
Εξέθεσε τους προβληματισμούς της για την αλλαγή του τρόπου εορτασμού των εθνικών επετείων, διευκρινίζει η βουλευτίνα της ΔΗΜ.ΑΡ κ. Μαρία Ρεπούση σε επιστολή της προς τον δήμαρχο Σπετσών κ. Παναγιώτη Λυράκη.Να υπενθυμίσουμε όμως και το περιστάτικο που έλαβε χώρα εντός του ελληνικού κοινοβουλίου πριν μερικούς μήνες κατά τη επέτειο της γενοκτονίας. Η κ. Ρεπούση αποχώρησε αρνήθηκε να διατηρήσει ενός λεπτού σιγή εις μνήνην των θυμάτων
Η επιστολή της κ. Ρεπούση
Προς
Τον Δήμαρχο Σπετσών
κ. Παναγιώτη Λυράκη
Αγαπητέ Δήμαρχε,
Με αφορμή τα ατυχή δημοσιεύματα για φερόμενες δηλώσεις μου, σχετικά με την κατάργηση των εορταστικών επετειακών εκδηλώσεων και παρόλο που έχω ήδη δημοσιεύσει σχετική δήλωση μου διαψεύδοντας τα, θεώρησα πρέπον να σας ενημερώσω και προσωπικά.
Στο πλαίσιο του εορτασμού της 28ης Οκτωβρίου και σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφου αναφορικά με τους εορτασμούς των 100 χρόνων από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης εξέθεσα τους προβληματισμούς μου για την αλλαγή του τρόπου εορτασμού των εθνικών επετείων, ώστε να πάψουν να είναι στερεοτυπικές και να γίνουν περισσότερο αναστοχαστικές και χρήσιμες για την ιστορική μας μνήμη, αλλά και την προοπτική της χώρας μας.
Τα υπόλοιπα αποτελούν αποκυήματα δημοσιογραφικής φαντασίας.
Ευελπιστώ στην ειλικρινή και ουσιαστική μας συνεργασία, για την από κοινού αντιμετώπιση των προβλημάτων του νησιού και τη βελτίωση της καθημερινότητας των Σπετσιωτών.
Με εκτίμηση,
Μαρία Ρεπούση
