Απόψε το βράδυ ...
Απόλαυσα την εκπομπή ...<<στην υγειά μας ...ρε παιδιά...>>...
Αφιερωμένη στον μεγάλο Γιώργο Ζαμπέτα.
Για μία ακόμη φορά..ο παρουσιαστής.. Παπαδόπουλος..με εκλεκτούς προσκεκλημένους ..και την εξαιρετική ορχήστρα ζωντάνεψε τον μύθο...και τις ημέρες του αξέχαστου τραγουδοποιού ...συνθέτη και τραγουδιστή
Ανοιξιάτικη βραδιά...μύρισε αναμνήσεις...λίγο..του κήπου μου οι βιολέτες...κάτι... κρινάκια..που έσκασαν τα πρώτα"μοσχοβολιστά "χωνάκια τους....έξω στο κήπο...
Λίγο οι διπλοπενιές που δραπετεύουν από το χαζοκούτι...και ξεχύθηκαν στο μπαλκόνι ...σαν χίλια περιστέρια...με αγκάλιασαν και με παρακίνησαν να πάμε να σεργιανίσουμε..αυτό το όμορφο βράδυ...στην παλιά μου γειτονιά ...το Αιγάλεω....!
Εκεί...στο γωνιακό ...γαλακτοπωλείο- ψιλικατζίδικο...του κεντρικού δρόμου , που τελείωνε ..και συναντούσε την Λεωφόρο Θηβών ....
Πόσα...αδιάκριτα...ερωτικά δράματα...είχαν σταματήσει...στα σκαλοπάτια του ...αλλά και πόσα ακόμη είχαν γεννηθεί πάρα κάτω...για να κάνει η Ζωή την αλλαγή της....και να μας στραπατσάρει με τα ερωτικά της βέλη ...μέχρι και σήμερα που πλέον γεράσαμε...
Όμορφα νεανικά χρόνια...γεμάτα πλεονάζουσα ορμή...ξεκινούσες την απογευματινή βόλτα..κόβοντας από τον γειτονικό τοίχο ..ένα γιασεμί να της προ φέρεις...κι όταν πλησιάζεις το σπίτι...σου έκανε νόημα να απομακρυνθείς ...γιατί μέσα ήταν ο Μπαμπάς....
Τελικά ....την θέση του έπαιρνε..ένα σουβλάκι....που έτρωγα με βουλιμία ...κρεμασμένος ...τζαμπατζής...στον τοίχο κάποιου θερινού σινεμά...έτσι για να ξεχνώ τον ...πόνο...της καρδιάς..και του στομάχου....κουσούρι ...που σχεδόν το είχαμε..όλοι.. αυτά τα δύστυχα χρόνια..!!!
Στη δεκαετία του εξήντα...οι άνθρωποι επικοινωνούσαν και με τον λόγο..άλλα και τα μάτια την έκφραση...χαρακτήρες που μπορούσες εύκολα να διαβάσεις...και να γράψεις για αυτούς τραγούδι...
Αναγνώριζες στο πρόσωπό τους την πίκρα...τη χαρά το κλάμα....
Κι αν όλα αυτά ήταν γραμμένα σε στιχάκια που συνόδευε με νότες ...το μπουζούκι...
Τελειωμό δεν είχαν οι στροφές..στο μεθυσμένο Ζεϊμπέκικο..του αψεγάδιαστου "Μάγκα"γύρω απ το γεμάτο ποτήρι...
Σε αυτή την εκπομπή...ακούστηκαν ...και πολλές ευχάριστες εξομολογήσεις..από φίλους...συνεργάτες...και θαυμαστές, που τον έζησαν...και τον παρουσίασαν με γλαφυρό τρόπο...
Χθες...αυτή την γλυκιά ωραία βραδιά...νοιώσαμε ..όλοι..παιδιά...!!!
Θέλω και εγώ στη μνήμη του ....αξέχαστου ..Γιωργάρα...!!....να αφιερώσω το πάρα κάτω ποιηματάκι...ευχόμενος...κάποιος ..κάπου κάποτε..ίσως και....να το κεντήσει με διπλοπενιές.....!
Θα σε πάρω και θα πάμε στο Αιγάλεω
στο στενάκι ..με το σπίτι το παμπάλαιο,
κει που μούδωσες το πρώτο σου φιλί
και έχασα δύση...και Ανατολή
Για θυμήσου για θυμήσου ....
το μικρό το μαγαζάκι,
που έτρεχες να πάρεις τάχα
ένα μαύρο μασουράκι
και σε κοίταζα με πόνο και παράπονο
αχ...γιατί κορίτσι άπονο..
Θα σε πάρω και θα πάμε στο Αιγάλεω
κει που άλλαξε η ζωή μας το κεφάλαιο
στου Αρσένη να τα πιούμε μια βραδιά
να ξανάλθουνε στο νου μας τα παλιά.
Για θυμήσου για θυμήσου
το μικρό το μαγαζάκι
που έτρεχες να πάρεις τάχα...
ένα μαύρο μασουράκι
και σε κοίταζα με πόνο και παράπονο
Αχ γιατί κορίτσι άπονο...
Μπαρμπα Γιάννης
