Έξελθε κατηραμένε ...Οφη...
Καλοκαίρι...ντάλα...τέλος Ιουλίου...
Βρέθηκα να απολαμβάνω κάποιο ζεστό απόγευμα..καθισμένος σε πολυθρόνα παλιού θερινού σινεμά...με εκείνα τα γιασεμιά, που αναδεύουν παλιές ευχάριστες μυρωδιές όπως εκείνη στην χαμένη παιδική σκέψη μου.
Άσπρο ψιλό χαλικάκι να γρατσανιζω τα πόδια μου, κι ολοτρόγυρα πιτσιρίκια...να περιμένουν ανήσυχα...να αρχίσει ο Αγαπημένος Καραγκιόζης.
Στάθηκα τυχερός να παρατηρώ τα παιδιά καθώς κρατούσαν τα μεγάλα κόκκινα μηλαράκια παραδομένα από ευχαρίστηση, στην γευστική πανδαισία της καραμελέ βανίλιας ,
Έξω από την είσοδο...στην μία πάντα ο Παγωτατζής... στη ώρα του με το καρότσι...ντυμένος στα κάτασπρα, να γεμίζει με δεξιοτεχνία τα χωνάκια, και να προσφέρει στα ανυπόμονα παιδικά χέρια, που είχαν πλημμυρίσει από λαχτάρα.
Στην Απέναντι...η Μηλαρού ..με το περίτεχνο καλάθι...και τις καραμελόχρωμες λιχουδιές..ολοτρόγυρα να προβάλλουν...να προσφέρει με το ένα χέρι ,και με το άλλο να μαζεύει τα δίευρα.
Σκίρτησαν περιμένοντας να ακούσουν το πρώτο κουδούνισμα...που θα τα βάλει ως δια μαγείας στη θέση τους....καθώς χαμήλωναν τα φώτα.
Τι θα παίξει απόψε παιδιά...!..ρωτάω την ομήγυρη, για να προκαλέσω αντιπερισπασμό στα γουρλωμένα ματάκια τους...!
-<<ο Μέγα Αλέξανδρος ...και το καταραμένο φίδι...>>...μου απαντούν όλα ...σαν να περίμεναν την ερώτηση...βάλλοντας με ένα λεκτικό πυρ ομαδόν...που μόνο εκείνα ξέρουν όταν τα βασανίζει η ανυπομονησία....του θεάματος.
Παιδί...κι εγώ...το έχω δει..πολλές φορές αυτό το έργο...ακόμη κι όταν επέστρεφα στο σπίτι, αναπαραστούσα τις...πιο δραματικές στιγμές...στην κορύφωση του θεάματος....
-Έξελθε...καταραμένε ...Όφη...!!!!...φώναξα ...κραδαίνοντας ένα καλάμι, που είχε στην άκρη ο Παππούς.
-Σιγά...παιδάκι ...μου...!...θα μου βγάλεις το μάτι...δεν είμαι για "ξέκαμα"...ούρλιαζε η Γιαγιά και μου το έπαιρνε από τα χέρια...
Εγώ όμως ..ήμουν σίγουρος..!!..Στη Γιαγιά θα χάριζα τη ζωή...το φίδι όμως θα το σκοτώσω..!!!
Και πάλι το κουδούνισμα ...ως συνέχεια του έργου...και τα ρήματα,στον Ενεστώτα...!!!
-Αγαπητά μου παιδιά...απόψε η παράσταση αρχίζει...ο Καραγκιόζης..............................................................................................................................................
-Ερε...γλέντιαααα.!!!!
Στην ηλικία μου πιά ...τα πλείστα θέματα...συνοδεύονται από συνειρμικές σκέψεις...θέσεις που αξίωσε η ζωή στο πέρασμά της....άλλοτε ατυχώς , άλλοτε δικαιολογημένα.
Αυτές επικαλούμαστε, πολλάκις για προβάλλουμε με χιούμορ,τα δυσεπίλυτα μηνύνηματα της.
.......................................................................................................
-Θέλω....Κύριε Χατζηαβάτη...να μου βρεις.....ένα Γενναίο ..Άνδρα,...να σκοτώσει...ένα μεγάλο φίδι,που κατατρώγει...ανθρώπους...!!!..Έγινε μάστιγα στην πόλη....και προβληματίζομαι...ιδιαιτέρως.
-Εγώ...Πασά μου....!!!!......με μνημόνια δεν ασχολούμαι....είμαι σκράπας στα..λογιστικά..!!!
-Θα μου βρεις ..ένα Γενναίο ...!!!...τον θέλω τώρα!!!..αλλιώς το κεφάλι σου,....!!!!...Ξέρεις..???
-Ξέρω...κάποιον...που θα το λύσει....Πολυχρονεμένε μου...!!! ..Είναι ο φίλος μου ο Καραγκιόζης...!!!
Αλλά είναι τσιγκούνης ο άτιμος
-Βελιγκέκα...!!!!
-Διατάξτε..!!!!
-Θέλω να μου βρεις αυτόν τον...ήρωα...που θα με απαλλάξει από το φίδι...!!! τον λένε Καραγκιόζη..!!!....Όρε θα τον ντύσω στα χρυσά..!!!
-Αδυνατώ να το πιστέψω Πασά..μου....πτωχευμένη χώρα ..είμαστε...που να βρεθούν τα χρυσά..μήπως πέσουμε σε καμία "λούμπα"..?
-Άμα ...μιλάει..Πασά ...ορέ...Χατζηαβατη..Ευρώπη και Βρυξέλλες...κάνουν .."Τουμπεκί"....μην σου κόψω τη γλώσσα.
-Πω για ..ορέ...!!!Εγώ το Βελιγκέκα....θα το φέρω αυτό το...Λεβέντη..Πασά μου γονατιστό στα πόδια σου...!!
-Που είναι ...τώρα..??
-Στην παράγκα του..!!!
-Γιατί για ορέ...Χατζηαβάτη...γιατί παράγκα....δεν έχει σπίτι..δεν έχει οντάδες...??????
-Είπαμε ..ήρωας πολυχρονεμένε μου...δεν είπαμε βουλευτής...!
-Παράγκα και μάλιστα υποθηκευμένη...Αφέντη μου φτωχός άνθρωπος...Κινδυνεύει.....από το φίδι "Τηρεσίας."....με κόκκινο.. δάνειο..!!!..
Αυτό να δεις ... ένα φίδι...δέκα μέτρα...διμούτσουνο....εχει τρυπώσει μέσα....κι αυτός ...ανεβασμένος στα κεραμίδια.....παλεύει..από μια τρύπα να το σκοτώσει..!!!
-Πω για ορέ ...κι άλλο φίδι...?...τι λες μπρε...γέμισε ο τόπος..δράκους!..τι κάνει τώρα..?
- Του φωνάζει...από έξω... !
-Εξελθε καταραμένε όφη....τη μάννα ..που σε έκανε..εσένα και το μνημόνιο...!!!
-Πω για όρε.....δίνει μάχη με το Θηρίο..???
-Από την Παρασκευή....με υπερωρίες... δεν έχει να κοιμηθεί ...δέκα επτά ώρες!!!
-Πω...για ...το ...Αλέξη...με περικεφαλαία....!!!..το Καημένο...παιδι, παλεύει με Καραγκιόζη...
...........................................................................................................................................
..............................................................................................................
η Παράστασή συνεχίζεται..η αγωνία στο Ζενίθ...τα γέλια ..και το...κέφι ασίγαστο για τα παιδιά ..που χαχανίζουν ξέγνοιαστα...στους διαλόγους που διανθίζονται...ανάμεικτοι με τις δικές μου συνειρμικές
σκέψεις...
Θα μπορούσα.να μην είχα τελειώσει...και να σας κάνω...να γελάτε για μία ώρα ακόμη....όμως το πολύ γέλιο θα φέρει ....είναι βέβαιο ότι θα πέσει , πολύ ξύλο...!!!
Κι όταν έλθει η στιγμή ...εγώ θα φάω το περισσότερο...καθώς στο γράφημα αυτό θα με θεωρήσουν υπεύθυνο. για..ιστορική αλλοίωση σεναρίου...συνιστώσας.."
-Έξελθε καταραμένε ..Όφη....μη....θα σε δώσω στο Λαφαζάνη να σε τεμαχίσει...!!!
-Χσσσσσ.....ουουου...!!!...γκρρρρρρ!!!!
..........................................................................................................................................................
Τα παιδικά γέλια και χειροκροτήματα συνεχίζουν καθώς ανάβουν τα φώτα....σηκώνομαι από το κάθισμα...και περπατώ βυθίζοντας τα παπούτσια μου στο λευκό ψιλοχάλικο...του διαδρόμου στο θερινό σινεμά...
Το φεγγάρι ασημένιο θέλει κάνα δυο μέρες να γιομίσει ...και οι ρομαντικές διακοπές ..πρέπει να τελειώσουν σε κάποια παραλία......μαζί με την οικογένεια μου και τα πιτσιρίκια να πλατσουρίζουν δίπλα μας...
Άσπρο βοτσαλάκι...ψυχούλα παιδική...που δεν πρέπει να δακρύσει στο μέλλον, για αυτά που προ-αποφασίσαμε να του στερήσουμε...κάτω από μια χαρούμενη μάσκα..αμφίβολης..προσμονής.νοθευμένης με γέλιο.
Μπάρμπα Γιάννης
Βρέθηκα να απολαμβάνω κάποιο ζεστό απόγευμα..καθισμένος σε πολυθρόνα παλιού θερινού σινεμά...με εκείνα τα γιασεμιά, που αναδεύουν παλιές ευχάριστες μυρωδιές όπως εκείνη στην χαμένη παιδική σκέψη μου.
Άσπρο ψιλό χαλικάκι να γρατσανιζω τα πόδια μου, κι ολοτρόγυρα πιτσιρίκια...να περιμένουν ανήσυχα...να αρχίσει ο Αγαπημένος Καραγκιόζης.
Στάθηκα τυχερός να παρατηρώ τα παιδιά καθώς κρατούσαν τα μεγάλα κόκκινα μηλαράκια παραδομένα από ευχαρίστηση, στην γευστική πανδαισία της καραμελέ βανίλιας ,
Έξω από την είσοδο...στην μία πάντα ο Παγωτατζής... στη ώρα του με το καρότσι...ντυμένος στα κάτασπρα, να γεμίζει με δεξιοτεχνία τα χωνάκια, και να προσφέρει στα ανυπόμονα παιδικά χέρια, που είχαν πλημμυρίσει από λαχτάρα.
Στην Απέναντι...η Μηλαρού ..με το περίτεχνο καλάθι...και τις καραμελόχρωμες λιχουδιές..ολοτρόγυρα να προβάλλουν...να προσφέρει με το ένα χέρι ,και με το άλλο να μαζεύει τα δίευρα.
Σκίρτησαν περιμένοντας να ακούσουν το πρώτο κουδούνισμα...που θα τα βάλει ως δια μαγείας στη θέση τους....καθώς χαμήλωναν τα φώτα.
Τι θα παίξει απόψε παιδιά...!..ρωτάω την ομήγυρη, για να προκαλέσω αντιπερισπασμό στα γουρλωμένα ματάκια τους...!
-<<ο Μέγα Αλέξανδρος ...και το καταραμένο φίδι...>>...μου απαντούν όλα ...σαν να περίμεναν την ερώτηση...βάλλοντας με ένα λεκτικό πυρ ομαδόν...που μόνο εκείνα ξέρουν όταν τα βασανίζει η ανυπομονησία....του θεάματος.
Παιδί...κι εγώ...το έχω δει..πολλές φορές αυτό το έργο...ακόμη κι όταν επέστρεφα στο σπίτι, αναπαραστούσα τις...πιο δραματικές στιγμές...στην κορύφωση του θεάματος....
-Έξελθε...καταραμένε ...Όφη...!!!!...φώναξα ...κραδαίνοντας ένα καλάμι, που είχε στην άκρη ο Παππούς.
-Σιγά...παιδάκι ...μου...!...θα μου βγάλεις το μάτι...δεν είμαι για "ξέκαμα"...ούρλιαζε η Γιαγιά και μου το έπαιρνε από τα χέρια...
Εγώ όμως ..ήμουν σίγουρος..!!..Στη Γιαγιά θα χάριζα τη ζωή...το φίδι όμως θα το σκοτώσω..!!!
Και πάλι το κουδούνισμα ...ως συνέχεια του έργου...και τα ρήματα,στον Ενεστώτα...!!!
-Αγαπητά μου παιδιά...απόψε η παράσταση αρχίζει...ο Καραγκιόζης..............................................................................................................................................
-Ερε...γλέντιαααα.!!!!
Στην ηλικία μου πιά ...τα πλείστα θέματα...συνοδεύονται από συνειρμικές σκέψεις...θέσεις που αξίωσε η ζωή στο πέρασμά της....άλλοτε ατυχώς , άλλοτε δικαιολογημένα.
Αυτές επικαλούμαστε, πολλάκις για προβάλλουμε με χιούμορ,τα δυσεπίλυτα μηνύνηματα της.
.......................................................................................................
-Θέλω....Κύριε Χατζηαβάτη...να μου βρεις.....ένα Γενναίο ..Άνδρα,...να σκοτώσει...ένα μεγάλο φίδι,που κατατρώγει...ανθρώπους...!!!..Έγινε μάστιγα στην πόλη....και προβληματίζομαι...ιδιαιτέρως.
-Εγώ...Πασά μου....!!!!......με μνημόνια δεν ασχολούμαι....είμαι σκράπας στα..λογιστικά..!!!
-Θα μου βρεις ..ένα Γενναίο ...!!!...τον θέλω τώρα!!!..αλλιώς το κεφάλι σου,....!!!!...Ξέρεις..???
-Ξέρω...κάποιον...που θα το λύσει....Πολυχρονεμένε μου...!!! ..Είναι ο φίλος μου ο Καραγκιόζης...!!!
Αλλά είναι τσιγκούνης ο άτιμος
-Βελιγκέκα...!!!!
-Διατάξτε..!!!!
-Θέλω να μου βρεις αυτόν τον...ήρωα...που θα με απαλλάξει από το φίδι...!!! τον λένε Καραγκιόζη..!!!....Όρε θα τον ντύσω στα χρυσά..!!!
-Αδυνατώ να το πιστέψω Πασά..μου....πτωχευμένη χώρα ..είμαστε...που να βρεθούν τα χρυσά..μήπως πέσουμε σε καμία "λούμπα"..?
-Άμα ...μιλάει..Πασά ...ορέ...Χατζηαβατη..Ευρώπη και Βρυξέλλες...κάνουν .."Τουμπεκί"....μην σου κόψω τη γλώσσα.
-Πω για ..ορέ...!!!Εγώ το Βελιγκέκα....θα το φέρω αυτό το...Λεβέντη..Πασά μου γονατιστό στα πόδια σου...!!
-Που είναι ...τώρα..??
-Στην παράγκα του..!!!
-Γιατί για ορέ...Χατζηαβάτη...γιατί παράγκα....δεν έχει σπίτι..δεν έχει οντάδες...??????
-Είπαμε ..ήρωας πολυχρονεμένε μου...δεν είπαμε βουλευτής...!
-Παράγκα και μάλιστα υποθηκευμένη...Αφέντη μου φτωχός άνθρωπος...Κινδυνεύει.....από το φίδι "Τηρεσίας."....με κόκκινο.. δάνειο..!!!..
Αυτό να δεις ... ένα φίδι...δέκα μέτρα...διμούτσουνο....εχει τρυπώσει μέσα....κι αυτός ...ανεβασμένος στα κεραμίδια.....παλεύει..από μια τρύπα να το σκοτώσει..!!!
-Πω για ορέ ...κι άλλο φίδι...?...τι λες μπρε...γέμισε ο τόπος..δράκους!..τι κάνει τώρα..?
- Του φωνάζει...από έξω... !
-Εξελθε καταραμένε όφη....τη μάννα ..που σε έκανε..εσένα και το μνημόνιο...!!!
-Πω για όρε.....δίνει μάχη με το Θηρίο..???
-Από την Παρασκευή....με υπερωρίες... δεν έχει να κοιμηθεί ...δέκα επτά ώρες!!!
-Πω...για ...το ...Αλέξη...με περικεφαλαία....!!!..το Καημένο...παιδι, παλεύει με Καραγκιόζη...
...........................................................................................................................................
..............................................................................................................
η Παράστασή συνεχίζεται..η αγωνία στο Ζενίθ...τα γέλια ..και το...κέφι ασίγαστο για τα παιδιά ..που χαχανίζουν ξέγνοιαστα...στους διαλόγους που διανθίζονται...ανάμεικτοι με τις δικές μου συνειρμικές
σκέψεις...
Θα μπορούσα.να μην είχα τελειώσει...και να σας κάνω...να γελάτε για μία ώρα ακόμη....όμως το πολύ γέλιο θα φέρει ....είναι βέβαιο ότι θα πέσει , πολύ ξύλο...!!!
Κι όταν έλθει η στιγμή ...εγώ θα φάω το περισσότερο...καθώς στο γράφημα αυτό θα με θεωρήσουν υπεύθυνο. για..ιστορική αλλοίωση σεναρίου...συνιστώσας.."
-Έξελθε καταραμένε ..Όφη....μη....θα σε δώσω στο Λαφαζάνη να σε τεμαχίσει...!!!
-Χσσσσσ.....ουουου...!!!...γκρρρρρρ!!!!
..........................................................................................................................................................
Τα παιδικά γέλια και χειροκροτήματα συνεχίζουν καθώς ανάβουν τα φώτα....σηκώνομαι από το κάθισμα...και περπατώ βυθίζοντας τα παπούτσια μου στο λευκό ψιλοχάλικο...του διαδρόμου στο θερινό σινεμά...
Το φεγγάρι ασημένιο θέλει κάνα δυο μέρες να γιομίσει ...και οι ρομαντικές διακοπές ..πρέπει να τελειώσουν σε κάποια παραλία......μαζί με την οικογένεια μου και τα πιτσιρίκια να πλατσουρίζουν δίπλα μας...
Άσπρο βοτσαλάκι...ψυχούλα παιδική...που δεν πρέπει να δακρύσει στο μέλλον, για αυτά που προ-αποφασίσαμε να του στερήσουμε...κάτω από μια χαρούμενη μάσκα..αμφίβολης..προσμονής.νοθευμένης με γέλιο.
Μπάρμπα Γιάννης
