Γέλιο...πικρό....σκέτο αφιόνι...
Κάθε φορά που η Πατρίδα μας έμελλε να γίνει "στόχος εισβολής"Προηγείτο ένα επιθετικό..σχέδιο Αριστοφανικού τύπου,με μπόλικη κωμωδία,αυτοσαρκασμό,και ευρυματική σάτιρα, από ταλαντούχους ομολογουμένως Δούρειους...ερμηνευτές!..Καλά παιδιά δεν..λέω..!..αλλά..το μέτά με τρόμαζε...μετά το γέλιο ερχόταν το..δάκρυ...
Θυμάμαι τον Τραμπάκουλα...τον θρυλικό με την γκλίτσα..το νύχι το όρθιο ...τα Νταμάρια...την κολυνός...και όλα τα παρελκόμενα με τα ακράτητα γέλια και τις ...συχνουρίες...!..Το μετά όμως...μας πάγωσε ...! Ήλθαν οι μαγνητοφωνημένες κασέτες...ο Κωσκωτάς...Και τα άπλυτα..ρούχα που είχαν γίνει ρόζ...με τους 29 κατασκευαστές πλυντηρίων...κολλημένους στον τοίχο...καθώς ο Αρχιδιάβολος...έκανε πρόπλυση...στους 40 βαθμούς...του Ειδικού δικαστηρίου....
Έτσι δαμάζεις τον Έλληνα...άμα σου μπεί στο ρουθούνι...
Μετα ίδια του τα ..Χαρίσματα...
Σε λίγο στημένες λεμονόπουπες...
Χαρισματικοί καί Άνεργοι...λίγο πολύ ..να βρίζουν...πλάκα...δεν θα έχει...?....Είμαι περίεργος τώρα που μας ψεκάζουν...να δώ τα ανακλαστικά μας....και να ακούσω παλαμάκια..παρατεταμένα...έξω καρδιάς..!
Μπαρμπα Γιάννης
Τσου ρε Λάκη!
Παλιά ήμουν φαν μπορώ να πω των επιθεωρήσεών του. Οι χαρακτήρες που έπλαθε κάποτε ήταν καθρέφτης της ελληνικής πραγματικότητας. Η μάνα με τη γούνα πάνω στο τελεφερίκ είναι από κείνα τα κείμενα που δεν ξεχνάς ποτέ.
Η εισβολή του στην τηλεόραση με τους εμβληματικούς "Δέκα μικρούς Μήτσους" αποτέλεσε την ακτινογραφία μιας δεκαετίας που το χρήμα, το λάιφ στάιλ και η γκλαμουριά σκίασαν τις ζωές πτωχών και πλουσίων. Εύστροφος, παρατηρητικός, οξυδερκής, έπλασε ήρωες εμπνευσμένους, αντάξιους με κείνους του παλιού ελληνικού σινεμά που άλλωστε λατρεύει. Γι’ αυτό και καλούσε τους ζωντανούς ήρωες του συχνά στις εκπομπές του. Κάποτε παρακολούθησα και ένα σεμινάριο γραφής που έκανε εδώ στο Μύλο και ήταν αληθινό μάθημα.
Μετά έκανε ένα άνοιγμα στο σινεμά ενώ άρχισε και ένα προσωπικό life style ελαφρώς κόντρα σε όσα υποστήριζε. Προσπαθούσε να συνδυάσει το ποιοτικό με το εμπορικό που λένε και στις ντεμεκιές του Σμαραγδή και στα μπουζούκια τα βράδια με λαϊκά σταρ για ξεκάρφωμα. Παράλληλα κάτι ιστορίες σε κότερα, το στρατιωτικό και το τρελόχαρτο που έγινε σίριαλ στα μεσημεριανά, αλλά και δηλώσεις επί παντός του επιστητού και καλεσμένος σε όλα τα πάνελ τα βράδια των εκλογών, αγαπημένος καλεσμένος του Γιάννη Πρετεντέρη. Είχε αρχίσει να δίνει γραμμή. Εκεί τον έχασα. Είχε περάσει την όχθη.
Ήρθε ο καιρός του Τσαντιριού. Το μεγάλο κοινό. Ο λαϊκισμός. Οι μεγάλες κουβέντες. Όσα ήθελε ο κόσμος να ακούει. Και όσα ήθελε ο Λάκης να περάσει. Και τα πάρε δώσε με τον καλό κόσμο. Αυτούς που κορόιδευε στα φανερά τους συναναστρέφονταν στα κρυφά. Και ένας λόγος στα όρια του χυδαίου. Με ανέκδοτα, σαλούς του τηλεοπτικού χωριού, εύκολα θύματα για κοροϊδία, διδακτισμό, κόντρες της συμφοράς με τον Κούγια, την Άτζελα, τον Καρβέλα και άλλα φαιδρά πρόσωπα της ελληνικής τηλεοπτικής σφαίρας, ηρωισμοί, ψευδοκουλτούρα, τραγουδιστικά ντελίρια και προπαγάνδα. Χοντροκομμένη προπαγάνδα για μια σειρά ζητήματα και ηθελημένη αποσιώπηση άλλων σοβαρών θεμάτων.
Το εκλεπτυσμένο χιούμορ και σάτιρα της εποχής της Ελεύθερης Σκηνής έδωσε τη θέση του σε έναν επιτηδευμένο λόγο που θέριευε μαζί με τα νούμερα, που χάιδευε αυτιά και δημιουργούσε την ψευδαίσθηση της κοινωνικής εγρήγορσης του μεγάλου κοινού. Τρίχες κατσαρές. Κάθε φορά που έπεφταν τα νούμερα μας αποχαιρετούσε με πόνο ψυχής για πάντα. Και κάθε φορά που έπεφταν αναδουλειές "υπέκυπτε" στις πιέσεις των κοινωνικών αναγκών και επέστρεφε. Όπως τώρα που επιστρέφει με καλεσμένο το Σάκη Ρουβά για να δέσει το σιρόπι της αφύπνισης με λίγο μπανιστήρι. Δεν έχει θέματα άλλωστε να θίξει; Ετοιμάζονται οι μαθητές για το πλατό, η Ανθούλα, τα τσίπουρα, τα νησιώτικα, ψάχνουν τον επόμενο σαλό στη λαϊκή αγορά της Καλιδρομίου.
Ξέρω, δεν κάνει να λέγονται αυτά δημόσια, πρέπει να είμαστε πιο προσεκτικοί στο δημόσιο λόγο, ιδιωτικά στις παρέες επιτρέπονται οι απόψεις... Θα μου επιτρέψετε, όμως, την άποψη που έχω πια για τους ανθρώπους να τη βγάζω από μέσα μου χωρίς ένοχες. Είναι το καλύτερο μέσο πρόληψης της ψυχοθεραπείας.
Γιώργος Τούλας
