του πειραματόζωου....το οξυγόνο
Η Ελλάδα πεθαίνει.... δυστυχώς...αυτό δεν είναι ένα προπαγανδιστικό ευφάνταστο ευφυολόγημα ..αλλά μία καθημερινή διαπιστούμενη πραγματικότητα .
Όλοι οι Έλληνες αναρωτιούνται πως μέρα με την Μέρα και από την μία στιγμή στην άλλη,φθάσαμε σε τέτοιους ρυθμούς μετάπτωσης....του βιοτικού επιπέδου, χωρίς ορίζοντα ...επιβίωσης μέσα από κάποιο μηχανισμό...συγκράτησης.... και σταθεροποίησης...αν όχι τούτη την ώρα κάποιας προβλέψιμης , μακροπρόθεσμης ανάπτυξης.
Και είναι απορίας άξιο ...να αναρωτηθούμε... ποίοι αποφάσισαν τον πειραματικό και τον δια της ανοξαιμίας σταδιακό θάνατο... της .
Δοσομετρούν..το οικονομικό απόθεμα του οξυγόνου, που τώρα πια δίνεται απροκάλυπτα... με το σταγονόμετρο, από τους δανειστές της μέσα από μία σειρά από καθημερινά εκβιαστικά διλήμματα στερήσεων παγίων συνταγματικά κατοχυρωμένων θεσμικών δικαιωμάτων σε βάρος των εργαζομένων... με το πρόσχημα της παροχής βοήθειας διάσωσης.... και αποφυγής από την καθολική χρεωκοπία....
Δεν χρειάζεται να έχει κανείς ανεπτυγμένο πολιτικό, και ιδεολογικό αισθητήριο για να καταλάβει το μέγεθος της λακκούβας που επιφύλαξαν κάποιοι στην λεηλασία και τον εξευτελισμό αυτής της περήφανης χώρας....
Οι Έλληνες παρακολουθούν αμήχανοι τις πρωτόγνωρες νομοθετικές ρυθμίσεις, που περιορίζουν το είσόδημα του χωρίς να παίρνει πειστικές απαντήσεις για κανενός είδους εξασφάλιση στο αύριο που έρχεται...
Οι αποτυχημένοι χειρισμοί των πολιτικών υπευθύνων..που... άργησαν να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα περιορισμού της σπατάλης και κατέληξαν να φέρουν σε απελπιστικό αδιέξοδο την αγορά εργασίας, στον Εμπορικό και επιχειρηματικό ..κόσμο.... και η ανεργία πήρε εκρηκτικές διαστάσεις.
Οι πρώτες σοκκαριστικές εικόνες στο διαδίκτυο αρχίζουν να διαρρέουν... προκαλώντας πανικό στους επενδυτές, και το πλαφόν των επιχειρήσεων που πρόκειται να αποκρατικοποιηθούν ..να εκπίπτει δραματικά της πραγματικής αξίας...σε αδιαβάθμιστο αντικειμενικό κριτήριο...με κίνδυνο εκποίησης και πρόκλησης οσμής σκανδάλου....
Κάθε μέρα που περνά ...μας θυμίζει Αργεντινή...αυτό επιδρά άσχημα στον ψυχισμό των πολιτών
αφού οι πρώτες ανεξέλεγκτες αυξήσεις με πρώτη την ενέργεια...φέρνουν την απελπισία και αδιέξοδο
χωρίς ..τέλος...
Ήδη στην Ευρώπη ...μία ...κραυγή.... μονολεκτικής λέξης ..που μοιάζει προσταγή και ... βοά...απ,άκρου σε άκρο.... σε κάθε γειτονιά και γωνιά της......."αρκετά" ....
Δεν αξίζουμε για αυτά που έρχονται...
ΣΟΚ: Ένα κομμάτι ξερό ψωμί και δύο σταγόνες λάδι
Δύσκολα περιγράφεται με λόγια η εικόνα των ανθρώπων που ψάχνουν στα σκουπίδια για ένα κομμάτι ξερό ψωμί, δυο σταγόνες λάδι στον πάτο του τενεκέ και λίγο κρέας στα κόκκαλα μιας μπριζόλας. Είναι Έλληνες που μια ζωή δούλεψαν και αγωνίστηκαν με αξιοπρέπεια. Η επιβράβευση; ‘Ο,τι οι υπόλοιποι πετάνε στα σκουπίδια…
Οι φωτογραφίες είναι τραβηγμένες το 2010 και 2011 και δείχνουν μια σκληρή αλήθεια που όλοι ευχόμαστε και ελπίζουμε να μην δούμε και τη νέα χρονιά. Αρκεί άραγε μια ευχή για αυτούς τους ανθρώπους; Είναι ικανό ένα «Καλή χρονιά» να τους χορτάσει;
